فن کويل ها را از نظر عملکرد به دو نوع کلی دو لوله و چهار لوله تقسیم بندی می کنند.
فن کویل های دو لوله تنها دارای یک ورودی آب، یک خروجی آب و یک کویل هستند. تمامی یونیت های یک سیستم فن کویل دو لوله ای در یک زمان تنها می توانند عمل حرارتی یا عمل برودتی انجام دهند.
فن کویل های چهار لوله دارای دو لوله خروجی آب، دو لوله ورودی آب و دو کویل مجزا هستند که یکی مخصوص عمل گرمایش و دیگری مخصوص عمل سرمایش است. در این سیستم این امکان وجود دارد که هر واحد فن کویل به صورت مجزا عمل سرمایش یا گرمایش را انجام دهد. همچنین، هر یونیت می تواند همزمان هم عمل گرمایش و هم عمل سرمایش را انجام دهد.
فن کویل های چهار لوله نسبت به فن کویل های دو لوله تنظیم دقیق تری روی دمای هوای ساختمان اعمال می کنند.
انواع فن کویل برحسب مکان نصب
یونیت های فن کویل را می توان در سقف، روی دیوار و روی زمین نصب کرد. فن کویل های سقفی، کاست نامیده می شوند. فن کویل های دیواری با ارتفاع حدود دو متر روی دیوار نصب می شوند.
فن کویل های زمینی در دو نوع افقی و عمودی موجود هستند.
هر کدام از انواع فن کويل اشاره شده در بالا دارای دو نوع روکار و توکار هستند. یونینت فن کویل های روکار کاملا در معرض دید است و بخشی از فضای اتقاق را اشغال می کند، در حالی که یونیت فن کویل های توکار در بخشی از پیش تعیین شده در سقف، دیوار یا کف ساختمان قرار می گیرد.
یونیت های توکار از نظر زیبایی شناسی بهتر هستند و فضای کمتری از اتاق را اشغال می کنند اما بعضی انواع فن کویل های روکار که دکوراتیو نامیده می شوند، دکوراسیون داخلی ساختمان را زیباتر نیز می کنند.